Via Trento naar het Lago di Garda

Goedemorgen allemaal!
Vanuit ons hotel voor 2 nachten(!!) kan ik mijn bericht aan jullie schrijven; we hebben net ontbeten en gaan een dagje de toerist uithangen. Met ons alles best in dit prachtige land waar het altijd zomer lijkt te zijn! We hebben mooie tochten gemaakt en zagen gistermiddag om 16 uur dan toch eindelijk het meer. Echt een plek voor even pauze.
Terug naar donderdag 26 juli:
De camping hebben we gevonden na een lange wandeling in moordende hitte, en toen we onze tent tussen 10 andere hadden ingeklemd was het humeur van Kees niet zo opperbest meer. Wel enorm genoten van het eten op een terras onder muzikale begeleiding van een jazztrio en van het gezelschap van een vader en zoon uit Polen. Ook de was nog schoon en droog, allemaal geneugten van een camping, die voor Kees niet echt overtuigend waren..
Vrijdag 27 juli: Het is al vroeg warm en we willen het hoge dal naar Trento in; je kunt langs de rivier over een fietspad, maar er gaan ook wandelingen iets hoger door het val di vino. Dat betekent weer een pittige klim op de vroege morgen, maar het resultaat is er ook. We passeren een klein bergmeer en bij de 2e nemen we een frisse duik. Dan verder naar de Kalterer See waar alles wat toeristischer is. We willen door naar Termeno en al is ook het laatste stuk nog even pittig, we worden beloond met een kamer bij een aardige dame, en 's avonds eten we super bij een echte Sud Tiroler in lederhose, en drinken echt heel lekker wijn uit de streek.
Zaterdag 28 juli:
Het is al vroeg warm en nevelig en we lopen via een bovenweg met prachtig uitzicht op tuinbouw, fruitteelt en wijngaarden verder naar het zuiden. In Salorno lunchen we onder de wijnranken en ontmoeten daar Wim en Jolita, die vanuit Oets al een hele tocht naar ons achter de rug hebben. We hebben het heel gezellig, leuk om zo eens rustig met zijn vieren bij te praten, en niet alleen over de jongens.
Inmiddels is het zo laat dat we besluiten niet meer verder te lopen, en dat blijkt een goed idee, want kort na ons intrekken in een albergo breekt er een lang en hevig onweer los.
Zondag 29 juli:
Het weer is lekker opgefrist en we lopen het fietspad langs de Adige met prachtige uitzichten op de bergen links en rechts. Wat een enorme wanden van steen! We gokken op het plaatsje Lavis, maar dat slaap zo hevig dat we er niets leuks aan kunnen ontdekken. De lucht is wat donker en af en toe hebben we een buitje, waar we dan weer even voor schuilen, en besluiten toch door te stappen naar Trento. Vooral de laatste 7 km zijn taai, veel industrie en herrie en daar houden wij niet zo van..; maar we belonen onszelf in het oude centrum van Trento met een goed stadshotel en gaan algauw met de plattegrand op pad! Wat is dat een mooie stad, en zo weinig toeristisch! We genieten enorm, en eten heel lekker en romantisch in een binnentuin. Vergeten te vertellen dat ik dan al volop Italiaans praat, want zoals Benno al zei, eenmaal in Trentino, en dat was meteen na Salorno wordt er geen Duits meer gesproken.
A Julia: I genti Italiani sono molto gentille e mi aiutono con parlare Italiano. Posso demandare una camera con due letti e una posta per nostra tenda... Mille grazie!
Maandag 30 juli: Met stralend weer lopen we na een ontbijt in de binnentuin van het hotel de stad snel uit. We willen over naar een ander dal, want zo doorlopen via Rovereto wordt ons wel wat saai. Ook Herman Post, de man wiens route wij voor een groot deel lopen stak daar over. Als we na 3,5 km onder aan het pad staan, ben ik al niet meer zo vrolijk. Maar eerst proberen nietwaar.. Het eerste stuk gaat zo recht omhoog als een mens nog op zijn voeten kan lopen, en met een rugzak van zoveel kilo kan dat volgens mij dus eigenlijk niet meer. Geen stenen of stronken in het pad om je aan af te zetten, gladde aarde en zo smal dat er ook niet te zigzaggen valt. Af en toe moet ik even moed happen, want terug naar beneden is na 15 meter ook al geen optie meer, dan zou je op je billen naar beneden moeten.. Enfin, op een gegeven moment werd het dan toch beter, en we klimmen dapper verder. Niet te geloven hoe die paden je toch over zo'n steile wand brengen. De afdaling is een verrassing en we zien ons dal voor de komende dagen. Aan het lago di Terlago zetten we ons tentje neer en zwemmen er heerlijk de spieren weer los!
Dinsdag 31 juli: We ontbijten een bombolina met koffie bij een aardige dame op terras van de camping, een winkeltje is er niet; en lopen het meer half rond om de spieren langzaam warm te maken.. Het is weer stralend weer. In Terlago ontbijten we verder met verse aarbeien en yoghurt, lekker op een bankje in de schaduw. We lopen een mooi wandelpad via Covelo en Ciago naar Vezzano en zien na lange tijd weer wild: net voor ons een volwassen vos met wapperende staart! Bij Padergnone proberen we weer een wandelroute op te pakken en moeten weer flink omhoog. 't Is in de schaduw en de wind is lekker fris, bovendien geen autoverkeer en dat is zoveel mogelijk ons streven. Over een brug treffen we een armoedige bar, die tot onze verrassing ook een restaurantzaal blijkt te hebben waar we voor 10 euro inclusief drankjes een heerlijk maal krijgen. Dan toch weer in de benen en verder naar Pietramurata, waar een camping is. We vinden een prima plek en de beheerder is verstomd van onze activiteiten.. We zwemmen in het zwembad en kijken onze ogen uit naar de rotswand van bijna 2000 meter waar we op 100m afstand onder staan.
Woensdag 1 augustus:
We beginnen aan ons laatste traject naar het Lago di Garda en zien er enorm naar uit. Inmiddels weten we dat Koen en Klaas Jan ons maandag a.s. komen bezoeken en tot ongeveer donderdag blijven. Mieke heeft een hele mooie nieuwe baan als restaurant manager in een nieuw te openen hotel en kijkt of ze nog een paar dagen kan vinden om ons ook te bezoeken. Die smsjes en telefoontjes gaan gewoon tussen het lopen door!!
We hebben geen zin om alleen fietspad te lopen, ook al is ie prachtig, dus doen eerst een wandelpad, en dat is alweer een verrassing: langs en hoog boven de Sarco, door bos en langs een kom vol enorme rotsblokken. Het hele gebied is beschermd en de rivier is een pracht. Veel grote stenen en heel veel planten, onder en boven water. Ook zien we veel forellen. Na Dro nemen we het fietspad weer en dan is het zicht weer breder wat ook heel mooi is. We lunchen in Arco, waar we al veel toeristen zien en veel Nederlands horen praten! Zelfs voor het laatste stuk naar het meer heeft Kees een mooie route uitgestippeld. Dan de 2 campings die we in gedachten hadden. 1 is er mooi en nog plek genoeg. Eerst lopen we door om toch het meer te zien, en dan besluiten we om lekker een hotel te nemen voor 2 nachten!, zo aan de boulevard. 's Avonds lopen we langs de boulevard naar Riva. Het oude stuk bij de haven is heel erg mooi en we genieten er van de terrasjes. De wind is wel heftig, zeker 5, misschien 6 uit het zuiden, en schuimkoppen op het meer. Een eldorado voor windsurfers. 's Avonds is de wind dan weer helemaal weg.
Donderdag 2 augustus:
Ik ben weer bijgeschreven. Wens jullie allemaal fijne dagen toe, ik heb gelezen dat het weer bij jullie nu ook goed is. Wij gaan vandaag het meer op!
Liefs van Kees en Ellen