De Schwäbische alb en verder naar Memmingen

Op maandagochtend een heel aardige arts bezocht die mij wat pillen voorschreef en een afspraak kon regelen bij een osteopate voor de volgende morgen. De dag rustig doorgebracht, misschien wel vakantie gehouden zoals anderen dat wel doen.. boek gelezen, wat gedronken op een terras, lekker uiltje geknapt enz. 's Avonds naar de Mexicaan, en fikse buien ontweken.
Dinsdag 3 juli:
Lekker uitgeslapen tot 7.45 en rustig op naar de osteopate, die mij een verwenmassage geeft van een heel uur, inclusief een nuttig kraakje en heerlijke warme kussens onder de schouder; wat een verwennerij! Ik heb erna voldoende energie voor een bezoek aan de botanische tuin, waar we weer een bui ontwijken als we in de kassen lopen. Op onze weg terug naar het centrum gaat het steeds harder regenen, en duiken we onder in een kunsthal, met een tentoonstelling van Marcel van Eeden (2xe), heel grappig met ook veel tekst erbij in het Nederlands. We waren de enige bezoekers, maar liepen lekker droog.
Woensdag 4 juli:
Wat is wijsheid?, we worden beiden wat onrustig en gaan er op hoop van zegen weer vandoor. Tübingen is top, maar Rome is nog ver! Ik heb alle kleren over elkaar aan, kan ik in ieder geval geen kou vatten. We lopen aardig groen de stad uit en dan omhoog en een bos in, heerlijk we zijn weer buiten. Het zit ons mee met horeca en ieder uur kunnen we lekker even ergens verpozen. Fijn voor mijn schouder, en het weer is ook niet al te best. In Pfullingen zoeken we een overnachtingsplek, maar dat blijkt na een aantal heen en weer wandelingen niet te lukken. Wel is een dame zo lief voor ons te bellen naar de Forellenhof in Honau, en daar worden we nu verwacht. Dan dus nog 8 km verder en omhoog: we gaan al beginnen aan de klim naar de Schwäbische Alb. Het is een mooi fietspad, en met verstand op nul en blik op oneindig stomen we door. We worden beloond, ook al met een heerlijk forel (hoe kan het ook anders).
Donderdag 5 juli:
Alle regenkleren weer aan, en dan beginnen we aan de rest van de stijging naar het plateau, we moeten een pas over, best wijs weer een keer. Het is stijl, maar we zijn ook al veel gewend. Onze kleren zijn vanbinnen natter dan vanbuiten en eenmaal boven hebben we een prachtig uitzicht op Schloss Liechtenstein. Een kop koffie in een supermarkt is onze volgende beloning en dan lopen we verder vandaag fietspad. Dat blijkt een goede keuze want we lopen tussen hele mooie glooiende graanvelden, bossen aan de rand en na een uur een hutje voor ons alleen. Kees zet er koffie en we genieten enorm. Het waait als een gek en de hut staat goed, dus heerlijk gehoor. Trouwens net gezien dat het 11 graden is.. Als we een bos inlopen is dat heerlijk, geen geruk meer aan de rugzak. We scoren weer een ree dat met snoetje en dus oortjes boven het struikgewas uitkijkt en zijn weer blij. Het gaat ook nog flink regenen, en dan lopen we het grote Lautaschtal in. Dit is onze eerste beek na de Wasserscheide, dus we gaan stroomafwaarts richting Donau! Een dorp verder drinken we koffie bij Ikaris, een café met mehr van de diakonie; bijzonder en leuk. Dan nog ons laatste stukje langs de beek voor vandaag, we hopen op een plekje in Hundersingen en dat lukt bij Rössl. Alweer een Gasthof zonder gasten, maar wij zijn er erg blij mee.
Vrijdag 6 juli:
We vertrekken weer in regenkleren, lopen nog een uur langs de beek en slaan dan af naar het oosten. Ieder beekdal uit blijkt een klim, maar dit is wel de stijlste tot nu toe, lukt ook niet in een keer, zelfs niet in de bergversnelling.. We pikken weer een fietspad op en in een bos ziet Kees een hert. Hij gaat er als een speer vandoor, en maar goed anders hadden we hem niet gezien, alle gewas in het bos is hoog en al staat er dan iets, je ziet ze niet. In Granheim, waar de kroeg gelukkig open is krijgen we wafels bij de koffie en klaagt de dame haar nood over de leegloop van de dorpen. De jeugd bouwt aan de rand en in het centrum is ´s nachts alles donker.. Wij zijn blij dat zij vandaag de zaak nog open hebben. Een dorp verder treffen we de mobiele bakker en eten kaasbrood in een bushalte. Er komt alweer een bui aan. Verder lopen we langs vele kruizen, rusten bij een kapel en zakken dan langzaam af naar Ehingen met een prachtig uitzicht naar het oosten. In Ehingen vinden we een kamer in het centrum en kopen onze eerste Nederlandse krant (Telegraaf), nooit eerder nog één gezien! We wassen veel, want de kamer heeft een haarföhn, en het drogen van de was met een föhn is een van de kwaliteiten van Kees!!
Zaterdag 7 juli:
Het is droog als we wakker worden; Kees brengt een envelop met routekaarten naar de post voor thuis en ik sla wat proviand in. Nu beginnen we te zakken voor onze oversteek van de Donau, weer een punt om even bij stil te staan. Hans en Geke bellen (heerlijk) en al pratend zijn we er snel. Het is al een hele rivier die in Donaueschingen ontspringt en dat is niet zover van Ehingen. Dan hebben we Schwaben nog niet gehad, maar wel de alb en zijn benieuwd naar wat gaat komen. We lopen weer door een bos, weinig te beleven. Dan komen we in de kroeg van Westerflach met een tafel vol mannen en eerst bekijkt men ons afwachtend, maar we gaan als vrienden uit elkaar en de waard wil een kaart uit Rome! Later, een dorp verder worden we toegezwaaid door een andere kroegbezoeker vanaf de steiger van zijn huis! We ontmoeten vandaag meer mensen die helemaal gek zijn van lopen, je ziet ze helemaal wegdromen als we een praatje maken. We lopen dit stuk dan ook de Jakobsweg, en we merken dat lange afstand wandelen dan ook meer leeft. Na nog een bezoekje aan een dorpsfeest met drank en muziek overnachten we in Maselheim, prima plek, maar een draak van een eigenaar. Enfin, er zijn natuurlijk ook Duitsers die minder aardig zijn!
Zondag 8 juli:
Wakker bij stralende zonneschijn, dus we lopen al vroeg weer de wijde wereld in. Alles voelt en ruikt zo heerlijk! We genieten volop en lopen ook een prachtige wandeling. Gisteren vnl fietspaden, vandaag alleen wandelpaden. Hele stukken gras, maar met de goede kaarten van Keessie komen we overal! We stijgen, we dalen en lopen toch nog steeds op ongeveer 650m. hoogte. De gemene piekjes zijn weg, maar het is absoluut glooiend en dus prachtig. In Ochsenhausen drinken we koffie op het Bahnhof, waar de stoomtrein binnen een half uur wordt verwacht. Leuk al die verwachtingsvolle mensen. We maken foto´s en lopen weer lekker verder. Net aan de rand van de stad staat een enorm klooster, zo groot hebben we nog niet vaak gezien, en allemaal barok. Er is een tentoonstelling van Miro, maar wij lopen verder. Het is nog steeds mooi weer en in een volgend bos zien we weer een ree. In ons laatste bos van vandaag, met wildrooster, staan we oog in oog met een groot wild zwijn! Hij vindt ons blijkbaar niets met die grote rugzakken en gaat er hardhollend vandoor. Wij lopen te stralen. Als we Rot an der Rot binnenlopen regent het weer. De eigenaar van Gasthof zur Linde doet voor ons de deur van het slot, en we zijn erg blij. Ook daar is een mooi en groot klooster met een prachtige barokkerk. De avond is het heel gezellig in het restaurant, dat net als in Weil der Stadt hèt trefpunt blijkt te zijn.
Maandag 9 juli:
We hebben vandaag een korte tocht gepland: we lopen door naar Memmingen. Daar moeten we op zoek naar nieuwe wandelkaarten. Het is geen spectaculaire wandeling, maar het eerste stuk lopen we toch nog door een mooi bos. We steken de Iller over en vervolgens snelweg 96 en later 7. Voor ons 2 bekende wegen naar onze wintersportgebieden, en dus weer belangrijke markeringspunten. Net bij het oversteken van de 7 worden we overvallen door een hevige hoosbui; hadden we zo nog niet eerder. We proberen nog een beetje te schuilen, maar dat helpt niet echt. Nu hebben we een fijn hotel in het centrum van de stad, dus kan ik ook weer op Internet.. Ik hoor net dat het Kees gelukt is nieuwe kaarten te kopen en dat we in ongeveer 6 dagen in Mittenwald zouden moeten kunnen komen. Dat wordt straks weer studeren en plannen maken, hoewel dag voor dag, dan breekt het lijntje niet..
Met Kees gaat het heel goed, heeft ook geen last meer van blaren, met mijn schouder gaat het wel beter, maar is nog niet helemaal over. Het lopen gaat goed. We genieten enorm en houden jullie graag op de hoogte. Veel liefs van ons beiden!