Een week van uitersten: hagel en hitte, dal en alp

Lieve mensen,
Hier een bericht vanuit een heel zomers Mittenwald! Onze eerste grote etappe zit er op, daar hebben we gisteren op gedronken, 5 km voor de grens met Oostenrijk en we zijn "boven". Maar eerst terug naar waar ik de vorige week gebleven was.
Dinsdag 10 juli: toen waren we de nacht in Memmingen en hadden onze was afgegeven, ´smorgens even slikken, dat kostte ons een dure overnachting.. maar heel blij want alles rook weer lekker, voelde zacht aan en blouses en broeken waren gestreken.........als ze maar niet denken dat ze dat vaker zal overkomen!
Het is grijs weer als we Memmingen uitlopen en na een stuk langs de verkeersweg lopen we alweer snel langs de korenvelden. De buien gaan langs ons tot we in Ottobeuren komen. Een leuk stadje met weer een prachtige kerk, maar door een fikse bui vluchten we een restaurant in, en dan is de kerk gesloten. Ook na de lunch regent het nog, en de thermometer geeft 11graden. Ik loop met koude handen.. Verder naar Markt Rettenbach, waar we willen overnachten. We schuilen voor een megabui in een boerenschuur en zien de hagelstenen dansen. Dan blijkt er in Markt Rettenbach niets te zijn om te overnachten, en de vrouw van de bakker helpt ons aan een adres een dorp verder. Het is daar ruhetag, dus geen eten, maar we mogen wel slapen. Tijdens onze tocht door het dalletje breekt zowaar de zon door en de schoenen kunnen weer drogen. Gasthof Kreuz is inderdaad dicht, maar wat lastiger is, is dat we helemaal niemand kunnen vinden of bereiken. Dan spreek ik een boer aan, en die vertelt me waar de zus van de waard woont. Zij helpt natuurlijk altijd Pilger en loopt mee naar het huis, waar ze ons voorziet van bier en brood en wij in dat grote huis de avond en nacht samen doorbrengen!
Woensdag 11 juli:
De waard is alleraardigst en helpt ons met een goed ontbijt op weg. De verwachting is mooi weer, maar toch moeten alle regenspullen weer aan, we lopen weg met motregen. De waard heeft ons een doorsteek over de berg gewezen, dat scheelt ons 5 km. Dus wij omhoog en op zoek naar dat paadje het bos in, belanden we tussen 8 koeien.... Zie dat voor je: ik in mijn rode jack met grote rode hoes om mijn rugzak, ik had het knap benauwd. Dus stoere Kees voorop, immers zijn jack is groen!! Enfin, terug om toch het goede pad op de pikken, en dat was knap steil. Alle spieren weer warm en verder via Wineden, Rappen, waar we een leuke foto maken, Baijersried naar Eggenthal. Op het terras van een gesloten gasthof, ruhetag, eten we onze broodjes en dan ga ik waterflesjes vullen in een school. Niemand te zien, dus de wc in. Dan staat ineens de juf met een paar kinderen ook in de wc. Ze hadden een vrouw met stokken gezien.. enfin, ik moest dat water maar weggooien want in de klas was een kraan met bronwater en dat was natuurlijk veel gezonder. Verder nog wat gesprekken onderweg met boeren, waarvan 1 het litteken op zijn knie liet zien, daarom kon hij niet meer naar Rome lopen.. We zien die dag heel veel wild en het lukt Kees zelfs om een hert te fotograferen. Na Eggental stijgen we over lange afstand 13% en komen op 781m. We werken hard vandaag en smullen bij Irsee van een groot bord patat.In Kaufbeuren overnachten we zum Hirsch en zijn moe.
Donderdag 12 juli:
Het heeft flink geregend en de lucht is egaal grijs. Na een vroeg ontbijt lopen we nog een heel stuk door de stad. Na een uur wat motregen drinken we koffie en dan is het droog en kan in ieder geval de regenbroek uit. Dat loopt fijn want we gaan flink stijgen naar 785. Het is hier berg en dal, veel groen gras en prachtig rustig. In Bidingen genieten we van een half uur zon op een bankje bij de bakker met koffie en gebak. Dan verder naar 842m, het gaat ons vandaag goed af. De wind is hard en koud, maar we lopen goed. In Burggen vinden we een gasthof op een heuvel met prachtig uitzicht op de eerste alpenrij. We wassen en hangen alles aan mijn lijntje in de wind op het balkon. De zon schijnt, nu de warmte nog...
Vrijdag 13 juli:
Om 8.40 uur lopen we een zonnige wijde wereld in, en we genieten enorm. We steken de Lech over, alweer in een heel rustig gebied en begrijpen niet hoe het kan dat van zoveel natuur zo weinig wordt genoten. Al vroeg komen we aan in Rottenbuch op de eerste camping die we sinds tijden gezien hebben, en het ziet er prima uit. Het weer is nog steeds super, een nieuwe zomer. We lezen een krantje in de schaduw en gaan dan het dorp in, waar we de lelijkste kerk ooit zien: barok èn roccoco... Geen plekje onbenut, alles goud en krullen, ik hoop dat de Heer dat mooi vindt..
Zaterdag 14 juli:
Alweer mooi weer en we gaan verder naar de bergen over de Echelsbacherbrücke en dan naar Bad Badersoyen. Inmiddels zijn we aangekomen in toeristisch gebied en dat is even wennen. Alle terrassen zijn open en overal mensen.. Het is 25+ graden en we lopen een pittige wandeling. Onderweg ontmoeten we een echtpaar die ons in een gemaaid grasveld verder helpt, immers het looppad is gemaaid.. We fotograferen elkaar in de mooie voor-alpenweiden en stappen verder. Via Unterammergau naar Oberammergau, waar we alweer een camping vinden. Het is heet. We wassen in een echte wasmachine, nu voor 3 euro, hangen alles op aan mijn lijntje, zoals het hoort als je kampeert en gaan het stadje bekijken. Bekend van de Passiespelen, maar ook met heel mooi beschilderde huizen. Veel religieuze voorstellingen, maar ook het sprookje van Hans en Grietje en van Roodkapje. We eten alweer heerlijk op een terras. Het is echt zomer!
Zondag 15 juli:
We staan vroeg op want het wordt heet vandaag. Kees vertelt dat we gaan dalen, maar onze eerste poging om niet naast een drukke verkeersweg te lopen levert ons een flinke klim op.. Het pad is prachtig, maar de straaltjes lopen om 8 uur alweer van onze rug. We hadden geen echt ontbijt, de camping geen winkeltje, dus zitten om 9 uur al lekker aan de apfelstrudel met koffie in Ettal naast een groot klooster. Dan nog een uur lopen naar Oberau, en dan zullen we om de bocht naar rechts onze bergen zien!! Op dat stuk bellen Hans en Geke weer, en we praten even lekker bij. Ons pad blijkt een heel bijzonder pad, want ooit liep daar Canisius, en ook Maarten Luther toen hij terug kwam uit Rome. Veel uitleg langs het pad, dan ben je snel beneden! In Oberau is het al knap warm en we drinken Schorle bij een leuke Griek. Nog even en we zien de alpen inderdaad, inclusief Zugspitze met de gletscher! Prachtig en machtig! Een dorp verder na de lunch zwemmen we in het freibad, zie het voor je een weide vol met mensen op handdoeken, en wij daar tussendoor met grote rugzakken. Om beurten omkleden en ook om beurten zwemmen, het is ons hele huishouden..
We frissen er lekker van op en gaan dan voor het laatste stuk naar Garmisch Partenkirchen. Ieder kwartier drinken we water, het is moordend heet. We sjokken verder en vinden dan in Garmisch al gauw een pension.
Garmisch blijkt leuk, en we drinken bier in het park van het Kurhaus, met lekkere Bayerische hoempapamuziek. Het is echt zomervakantie!
Maandag 16 juli:
Na drie zoenen van een vreemde pensionhoudster, die eigenlijk wel mee had gewild (dat wilden wij niet) lopen we via de springschans van Garmisch naar ons pad omhoog de Alpen in. We hebben er reuze zin in. Dan blijkt dat het eerste stuk door een kloof gaat en dat blijkt een prachtige! Zie ons lopen met die grote rugzakken door stenen tunnels waar het water vanaf druipt, onder stenen door en langs dat denderende water. Dan denk je echt niet dat dat de weg naar Rome is. Wat hebben wij een mooie wandelingen gemaakt tot nu toe.. Ongemerkt zijn we in de hitte in de schaduw en naast al dat water ook al lekker gestegen en om 11 uur zijn we echt al heel hoog en gaan verder over een fietspad langs de alpenweiden. We lopen nog langs 2 meertjes met terrasjes en dat geeft veel verfrissing. Het is echt prachtig met die grote steile wanden zo vlak naast je. Het laatste stuk dalen we naar Mittenwald en alweer langs een kleine schlucht/klamm/kloof/(gorge).. Prachtig uitzicht op Mittenwald, waar we een kamer vinden in ons favoriete hotel Post. 2 jaar eerder daar ook hevig naar onze zin gehad, dus thuis al van plan geweest hier te logeren. En nu zien we dan ook nog eens alles bij het mooiste zomerweer. We eten in de Rosengarten en toasten op het behalen van dit eerste traject. Vanuit Elst hebben we nu 970 km gelopen.
Dinsdag 17 juli: vandaag hebben we een rustdag, zo kon ik ook de site weer bijschrijven. Het is alweer stralend weer, en voor vandaag weinig plannen. Ons hotel heeft een zwembad en om 11.30 gaan we samen naar de kapper... (Op verzoek van Kees gisteren nog een foto gemaakt van zijn volle baard)..
Ik wens jullie allemaal een fijne week met het weer zoals in Mittenwald. Veel liefs van Kees en Ellen